Είμαι δυόμισι. Πολύ μικρός στην εμφάνιση αλλά αρκετά μεγάλος για την ηλικία μου. Ο μπαμπάς μου είναι πυρηνικός φυσικός και τον βλέπω μόνο για καμιά ώρα κάθε πρωί. Παίρνουμε μαζί πρωινό. Εγώ δηλαδή γιατί εκείνος πίνει μόνο μια κούπα καφέ. Τι κακιά συνήθεια! Έχει άσχημες επιπτώσεις σε όλο το σώμα, όταν γίνω ο προσωπικός του γιατρός θα είναι το πρώτο πράγμα που θα του κόψω. Το δεύτερο θα είναι η καλημέρα. Η μαμά δεν εργάζεται. Ασχολείται περιστασιακά με φάρμες και εκτροφές διαφόρων εντόμων και ζώων. Δε νομίζω πως της αρέσει ιδιαίτερα αλλά κάποτε είχε μάθει πως ο προπάππος της ήταν οικολόγος και ελευθέρωνε λύκους στην Πίνδο τα χρόνια που εκείνοι κινδύνευαν να εξαφανιστούν. Μετά όταν τελικά οι λύκοι εξαφανίστηκαν εκείνος ίδρυσε κόμμα. Ο πραγματικός λόγος που η μαμά μου ασχολείται με τις φάρμες εκτροφής είναι για να αντιμετωπίσει την ανία της. Φαντάζομαι πως το επόμενο βήμα θα είναι να πολιτευτεί. Όταν γίνω ο προσωπικός της γιατρός θα της φτιάξω μια πραγματικά αχτύπητη φαρμακευτική αγωγή που θα την κάνει να ξεχάσει για πάντα την ανία και τα άσχημα επακόλουθά της.
Αποφάσισα να γίνω γιατρός πριν από έξι μήνες μετά από έναν μεγάλο οικογενειακό καυγά που συνέβη όταν τελείωσα τη βασική εκπαίδευση. Εγώ δεν έλαβα μέρος στη διαμάχη ήμουν όμως η αιτία. Όχι ακριβώς εγώ αλλά το μέλλον μου. Ο μπαμπάς μου θέλει να γίνω πυρηνικός φυσικός και να του μοιάσω. Να σηκώνομαι κάθε πρωί και να πίνω μια κούπα καφέ πριν πάω στη δουλειά ενώ η σκέψη μου θα είναι ήδη εκεί από το πρωί. Ποιο πρωί δηλαδή, τόσο η μαμά όσο και ‘γω ξέρουμε πως το μυαλό του μπαμπά είναι συνέχεια στη δουλειά. Εκείνη θέλει να μου αγοράσει μια φάρμα και να εκτρέφω ιγκουάνα. Υποστηρίζει πως είναι μια πολύ καλή επένδυση για το μέλλον μου.
Δε μου αρέσει ιδιαίτερα καμιά από τις δύο προοπτικές έτσι αποφάσισα να γίνω γιατρός. Τους το ανακοίνωσα λίγες ημέρες αργότερα όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των ηλεκτρονικών εξετάσεων και διαπίστωσα πως είχα πιάσει τη βάση της πρώτης μου επιλογής. Ιατρική, με εξειδίκευση στη μικροχειρουργική εγκεφάλου.
Από την αρχή φάνηκε πως ήμουν πολύ έξυπνος, αφού το πρώτο καλοκαίρι της ζωής μου ολοκλήρωσα τρεις κύκλους εκπαίδευσης πετυχαίνοντας την υψηλότερη βαθμολογία. Τότε ήταν που γεννήθηκαν στο μυαλό του μπαμπά μου πυρηνικές ιδέες για το μέλλον μου, εγώ όμως θέλω να ασχοληθώ με κάτι πιο χειροπιαστό.
Οι γονείς μου προσπαθούν συνεχώς να μου κάνουν ένα αδερφάκι αλλά ακόμη και τις ελάχιστες φορές, τρεις τον αριθμό, που η μαμά μου έμεινε έγκυος δεν κατάφερε να κρατήσει το έμβρυο μέχρι τη γέννα. Καλύτερα για μένα. Δε θέλω αδερφάκι. Δε θέλω να υπάρχει κάποιος στην οικογένεια που μπορεί να αποδειχτεί αληθινός μπελάς. Θα χάσω όλες μου τις ανέσεις αλλά και το αποκλειστικό ενδιαφέρον των γονιών μου. Το τελευταίο δε θα μου λείψει αλλά δεν υπάρχει λόγος να ζήσω για ένα ολόκληρο μήνα με κάποιον που τα κάνει πάνω του κάθε τρεις και λίγο. Άσε που μετά τον πρώτο μήνα θα θέλει βοήθεια με τη βασική εκπαίδευση και θα τον φορτωθώ. Αν είναι και κανένα στουρνάρι άστα να πάνε. Τι να πρωτοκοιτάξω κι εγώ. Τον αδερφό μου ή το πανεπιστήμιο; Δύσκολο να τα καταφέρεις όλα στα δυόμισι.
Μόλις έλαβα μήνυμα από τη μπέμπα που κάνουμε μαζί τις εργασίες. Είναι μεγαλύτερη, γύρω στα τρία. Ωραίο μωρό, μπορεί στο μέλλον όταν οι ανάγκες θα το επιβάλουν να βρεθούμε για ένα ποτό. Μου γράφει πως στο επόμενο εξάμηνο θα πρέπει να παρακολουθήσουμε εργαστήρια. Πολύ πρώτο. Μικροσκόπια, ηλεκτρονικά όργανα απόλυτης ακρίβειας και… εγκέφαλοι, όνειρο.
Θα της απαντήσω αργότερα γιατί τώρα μπήκαν οι γονείς μου στο σπίτι αγκαλιασμένοι σαν ερωτευμένα γατιά. Ο τρόπος που κοιτάζονται τα λέει όλα ενώ τα ηλίθια χαμόγελα στα χείλη τους δε μου αφήνουν καμιά αμφιβολία.
Η μαμά μου είναι έγκυος ξανά.
Και βέβαια είναι, παλιoηλίθιε. Πριν δέκα μέρες που άργησα να ξυπνήσω δεν έριξα σπερματοκτόνο στον καφέ του μπαμπά και τους έκατσε. Δεν πειράζει όμως, καλύτερα. Αυτή τη φορά σκέφτομαι να το αφήσω να γεννηθεί. Έτσι κι αλλιώς χρειάζομαι λίγη πρακτική εξάσκηση. Στο επόμενο εξάμηνο θα έχω εργαστήρια.